Memoriał 10 Kwietnia

W ubiegłym tygodniu poddano do dyskusji publicznej sprawę miejsca pochówku Pana Prezydenta, posiłkując się przy tym obrazem kilkudziesięciu nieświadomych logiki historycznej osób. Dobrze pamiętam, że pierwszą informację o „nie – zgodzie” narodowej w tej sprawie można było zaczerpnąć z niezmiennie trwającej na posterunku „Gazety Wyborczej”. Oczywiście nazajutrz kolejne wydanie tego pisemka oburzone na TŁUM protestujących wezwało do zaprzestania kłótni i pogrążeniu się w ogólnonarodowej żałobie... Ale wtedy głos zabrali Wielcy naszego narodu, a TVN relacjonował „na żywo” przebieg protestu, który jak „pospolite ruszenie” rozlał się na większość polskich miast. Kilka dni medialnego blitzkriegu może mieć jeszcze okazję zebrać swoje plony...

Dotarło do mnie wezwanie anonimowych autorów o podjęcie konkretnych działań związanych z ograniczaniem medialnego strumienia kłamstwa i obłudy. Z przyjemnością prezentuję poniżej treść tego wezwania i proszę o przyłączanie się do proponowanej akcji. W ilości nasza siła!

Paweł Wąsowicz

1. Jeśli jesteśmy — jako widzowie, słuchacze i czytelnicy — niezadowoleni z nieobiektywnej postawy mediów wobec prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego przed 10 kwietnia 2010 roku,

2. Jeśli uważamy, że dziennikarze świadomie tak wybierali, obrabiali i komentowali informacje, by stworzyć nieprawdziwy, wypaczony i jednostronny obraz prezydentury Lecha Kaczyńskiego i jego samego jako człowieka,

3. Jeśli uważamy, że media nie wypełniły swojej podstawowej roli: bycia źródłem prawdziwych informacji, podanych w sposób umożliwiający wypracowanie niezależnego osądu,

4. Jeśli uważamy, że dziennikarze — w najlepszym przypadku — poważnie zaniedbali swoje zawodowe obowiązki, nie szukając prawdy, manipulując odbiorcami, mieszając informacje z komentarzem i stronniczo je selekcjonując, obecnie zaś nie dostrzegamy ich skruchy ani woli poprawy,

5. Jeśli uważamy, że wszystkie te działania mogą być skoordynowane — innymi słowy, że deklarowany pluralizm i niezależność mediów to złudzenie,

6. Jeśli uważamy, że postępujący tak ludzie nie zasługują na nasze zaufanie, nie spełniają ani technicznych, ani etycznych wymagań zawodu dziennikarza, że nie życzymy sobie ich „czwartej władzy” nad nami — sprawmy, by to poczuli!

7. Jak? Najprościej, całkowicie legalnie , jednocześnie najdotkliwiej dla nich. To my — odbiorcy — wypłacamy im pensje. To my i tylko my jesteśmy ich pracodawcami — oglądając ich programy, słuchając rozgłośni, gdzie występują, kupując gazety, w których piszą, odwiedzając ich strony internetowe. Jesteśmy — ale nie musimy. Skorzystajmy z naszego prawa wyboru — zbojkotujmy ich!

8. Zbojkotujmy ich. Zbojkotujmy ich samych. Zbojkotujmy instytucje, w których występują. Zbojkotujmy produkty, usługi i imprezy, którymi instytucje te handlują. Przestańmy oglądać ich programy — i stacje telewizyjne, w których występują. Nie słuchajmy ich — i rozgłośni, w których goszczą. Nie czytajmy ich tekstów — i nie kupujmy gazet, w których piszą. Nie kupujmy produktów i usług (zwłaszcza reklam!) ani nie uczestniczmy w imprezach, organizowanych przez zatrudniające ich instytucje. Zignorujmy ich — tak, jak oni przez lata ignorowali nas.

9. Bojkot nie jest i nie będzie akcją polityczną. Każdy z nas, odbiorców, musi samodzielnie, we własnym sercu, rozumie i sumieniu zadecydować, jacy dziennikarze i jakie instytucje „czwartej władzy” nie zasługują na jego poparcie — i zbojkotować je, zaprzestać ich finansowania. Zapewne każdy zadecyduje inaczej — i każdy zadecyduje dobrze. Tak działa demokracja.

10. Każdy, kto nawołując do bojkotu konkretnego dziennikarza lub instytucji powołuje się na ten Memoriał — nie ma z nim nic wspólnego. My, odbiorcy, nie jesteśmy politykami. Nie reprezentujemy i nie tworzymy żadnej organizacji. Ale nie chcemy płacić tym, których uważamy za nieobiektywnych, nieuczciwych lub zwyczajnie niekompetentnych. To wszystko.

11. Bojkot nie ma i nie będzie miał ustalonego początku ani końca. Nie ma i nie będzie miał żadnego kierownictwa ani żadnych struktur organizacyjnych. Nikt nie określa terminów, celów ani sposobów ich osiągania. Wybór czasu, miejsca i sposobu działań należy do każdego z nas. Bądźmy jak powietrze — wszechobecni, nieuchwytni i niepokonani.

1. Powyższy Memoriał nie jest objęty żadnym copyrightem — można go dowolnie reprodukować i rozpowszchniać wszelkimi możliwymi kanałami, do czego serdecznie zachęcamy i za co z góry dziękujemy — pod warunkiem nie zmieniania jego treści.

2. Uważając nieeksponowanie siebie za najwłaściwsze wobec zaszłej tragedii, autor Memoriału, jak i wszyscy ludzie dobrej woli, pomagający w jego tworzeniu i rozpowszechnianiu chcą pozostać anonimowi.